Ira Rost ontdekte al in haar jeugd de liefde voor het schilderen en tekenen. Dat laatste was dan ook haar favoriete vak op de lagere school. Eveneens kon zij haar creativiteit al vroeg gebruiken in het ontwerpen van kettingen, knutselen en het maken van poppen.

Mede vanwege het krijgen van haar twee kinderen en haar drukke baan werd het, voor de inmiddels alleenstaande moeder, steeds moeilijker om tijd te vrij te maken voor haar passie. Gelukkig kon ze een deel van haar creativiteit nog wel gebruiken om voor haar kinderen de meest uiteenlopende kleertjes te naaien.

Op haar 59ste besloot ze om met vervroegd pensioen te gaan zodat er ook tijd vrij kon komen voor haar passie ‘schilderen’.

Aangezien haar kinderen inmiddels het huis uit waren, kon er drastisch verbouwd worden en kon de gehele zolder, waar veel daglicht binnen komt, omgebouwd worden tot atelier. Ze besloot op les te gaan en zag haar werk hierdoor duidelijk groeien. Het werken met olieverf is voor haar favoriet.

De oude meesters spreken haar enorm aan en vooral het portretschilderen en het laten uitkomen van de stofuitdrukking. Als zij een schilderij verkoopt is ze trots en blij dat haar werk een onderdeel van iemands leven mag zijn.